mutluluğun peşinden koşmaktı bizi hergün biraz daha öldüren
bizler ki bu hayatın ışığına bilinçsizce koşan böcekleriyiz.
ürkütmesin dün, bugün, yarın
martı çığlıklarının da,
çiçeklerin de ham maddesiyiz.
başaşağı asılı durduğumuz çınar ağacı
demokrattır dalları,
ve esen rüzgarda titreyen yapraklarıdır özgürlük.
bir adım daha attım sana
çıplak ayaklarımdan süzüldü o eski zamanın kum taneleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder