20 Eylül 2014 Cumartesi

ABRA KADABRA


Manifiesto
Bir adam elleri gitar çalmasın diye kırılıyor. O şarkısını tutmayan elleriyle değil dudaklarının kıvrımıyla fısıltıyla söylüyor. Dipçikle eziyorlar sesini. Büyüklere masallar anlatıyor, küçüklere gitar çalıyordu oysa. Ses örtüldükçe, kocaman oluyordu..

Kuş
Bir kadın, bir şarap kadehine üflüyor. Adım adım yol alıyor, sonra birden hızlanıp dansını tamamlıyor. Sonsuz bir ay ışığının altında, kimseler görmeden - görmesin- yürüyor..

Hayat; öğreti. Olmazların ön gösterimleri. Ah ne kadar da güzel böyle. Korku var. Kaybetmekten daha büyük. Gerçeklikten daha güzel acı biberler gibi. Bir uçurtma havalandığında, kırmızı...

Eylül'e bir kuş kanadı
boyadı gemileri mavi
sustu deniz
çok uzaktan bir yağmur için şimşeğini gönderdi tanrı

oysa karanlığını aydınlatmak istemişti.
her seferinde bir zaman tüneli olmalı solucan deliği.

İnsan bir muz belki,
evrim de mi mavi
biraz büyüse beyaz tenli kara bir şövalye olacakmış
da vinci.

merdivenler,
bak buradan atlar
üzerine gece çizilmiş duvarlar

abra kadabra;
"galiba bir meteor düştü, macera bizden daha büyüktü"
çünkü sesten bir yatak, renkten sıcak
..gücün sihirbazları için
abra kadabra.

...gördüğünü biliyorum
sürmeye devam et...


http://www.youtube.com/watch?v=jN_w8CbdS8o

(kara orkestra konser ver!!!)