yol

Savruk bir vedanın komedyasıydı hüzün

Ve sonradan trajedi koydular adını artistler

Bir delilikti bırakmak kendini denize

Bıraktığın an başladı bitişin.

Şimdi beni kime sorsan susar

Kime kendimi anlatmak istesem susarım ben de.

Suskunluğun peşinde yalnızca bir rüzgar.

Dost değil maziler ki konuşayım pey pey,

Böyle de beklenmez ahir.

Bir kelamdan ibaret her şey

Bin selamdan saklanmaz zahir.

Elbet bir es vardır nefesin

Son uzun solukta,

Evladır da gözyaşı.

Maharet değil evvel ama görme de hor,

Dimi getirdi seni buraya kadar.

Ehven bulma kendini

Evvelde sen ahirde sen.