Beyaz bir camda izlediğin hayat senin değil,
Oturduğun koltukta iz de öyle.
Parçan sandığın her şey
Nefesten ibaret
Ve sen onu üfledin
Ve tükettin her şeyinle.
Duyuyor musun?
Kanat çırpmalarını martıların.
Nerede olduğunu
Bilir misin kapansa gözlerin?
Nasıldın bir zamanlar
Ne hayal ederdin
Ve nerelere gidersin
Eğer bir nefeslik şansın olsaydı.
Ve sen onu üfledin
Ve tükettin her seferinde.
Bir adıma ihtiyacın var
Uçurumdan hemen önce
Tutunacak tek bir dalın
Elinin hemen altında.
Çemberin içinden tek çıkış
Kırmaktır.
Kırabilirsin ama kırma
Ki kırılman da hep bundandır.
Soruların mı var yine
Korkutur sorular
Sen korkma
Cevapların mı
Her biri gizli sorularında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder