24 Aralık 2008 Çarşamba

Zerdaliler

Sözün bittiği yerde başlar, durur... bakar... ve hoşçakal bir kum tanesine dönüşür, sahi bunca yil sonra nasilsin?


ay nerde doğsa oradaydık
dallarda zerdali çiçekleri
savrulup gider ruzğar esince
bütün bir bahar boyle geçti

anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış yine bu içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri

fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağin üstünden
dallarda beyaz çiçekler

boyandım gecenin karasına
artık kimse kıramaz beni
o kül gibi deniz, o sessiz kız
kayıp bir sandala binip gitti
ne sen soyledin derdini
ne ben sevdiğime inandım
unut geçen eski günleri
bunca yıl sonra nasılsın?

anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymıs meğer bu içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri

fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağin üstünden
dallarda beyaz çiçekler

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder