Sözün bittiği yerde başlar, durur... bakar... ve hoşçakal bir kum tanesine dönüşür, sahi bunca yil sonra nasilsin?
ay nerde doğsa oradaydık
dallarda zerdali çiçekleri
savrulup gider ruzğar esince
bütün bir bahar boyle geçti
anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymış yine bu içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri
fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağin üstünden
dallarda beyaz çiçekler
boyandım gecenin karasına
artık kimse kıramaz beni
o kül gibi deniz, o sessiz kız
kayıp bir sandala binip gitti
ne sen soyledin derdini
ne ben sevdiğime inandım
unut geçen eski günleri
bunca yıl sonra nasılsın?
anlardım aklından geçenleri
sustukça konuştuk sanki
sevdaymıs meğer bu içimizde
yıllardır uyuyan deli
sessizlik sensin geceleri
fincana kahve koydum gel
bugün şeytana uydum gel
ay doğdu dağin üstünden
dallarda beyaz çiçekler
24 Aralık 2008 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder