düş bahçesi

olmayan yollarda olmayan biri
attı adımını dışarı.

kar korkutmadı gözünü hiç,
fırtınadan ürkmedi.

derdini aldı,
attı sırtındaki çantasına,
yorgundu ya dizleri
yoktu tutunacak da bir bastonu.

Vardı gurbet yollarına,
olmayan zamanlarda
tanımlayacak kimse yoktu onu.
ne aradığı vardı,
ne gideceği diyarlar
bir düş bahçesinden geçtiği sırada,
seslendiler sadece bir kez adını.

yorgundu gözleri,
kurumuştu dudakları,
rüzgarın yarenliği
yakmıştı tenini.

bir yudum su için
çıkarttı dertlerinin arasından,
tasını.

yaktı sönük bir ateş,
eski kitapların kaplarını yırttı.

attı alevin harına,
ve kaynattı bir tas suyunu.

hepi topu bir avuç
içti kana kana tüm hasretini.

gurbetlik zordu be arkadaş,
yalnız vurdun yine yollara kendini.

olmayan yollarda, olmayan biriydi,
bir düş bahçesinden geçtiği sırada,
seslendiler adını.


http://www.youtube.com/watch?v=4rhJUo9tIYY
Kara Güneş/Yok

kulübe

Sığınmak en yaşamsal duygudur.
Bütün canlılar sığınılacak bir yer bulma güdüsü ile hareket eder, yaşar ve bu uğurda ölür.

Bazen bir limandır sığınılacak.
bazen sıcak bir yatak bu yüzden.

bazen bir güneş ışığına sığınırsın,
bazen rüzgardan korunaklı kuytu bir köşeye.

bazen bir yağmurdan kaçmak için saçak altı olur sığınağın,
bazen boranda kardan ve kuru ayazdan koruyacak seni, eski bir kömür sobasında ki o tok sesli ateşin etrafıdır, sığınağın.

Herkesin bir sığınağı vardır.

Fark etmese de,
kabul etmese de,
yılgın kalabalıklardan sığınmak için saklandığı bir iç dünyası.
yorgun hayallere daldığı düşleri, iki satırı için milyon kelime ettirecek kitaplarıdır sığınağı.

Kimi zaman bir film sahnesi, bir fotoğraf karesinde saatlerce sığınabilir.

Yahut bir dost sohbeti için tüm hikayelerini biriktirip, korkularından sıyrılıp soluğu o masada alabilir sığınmak için.

İki tas çorbanın tüten dumanı da olur, o eski kulübe de sığınağın.

Ve bazen,
bir annenin kucağıdır sığınak,
kanayan dizlerine üflemesi için oturduğun.
ve bazen de bir babanın elleridir
ilk iki tekerlekli bisikletinin selesini tutan.

Bazen bir abi'nin sözleri,
ablanın gülüşü,
kardeşin sıcaklığıdır.

bazen de
sevgilinin eşsiz dokunuşudur saçlarına, yanaklarına, yüreğine.

Unutmamak gereken tek şey sığınak olarak gördüklerimizin de bir sığınağa ihtiyacı olduğudur.
İşte bazen unutmamak da sığınılası bir hal alır bu yüzden.

http://fizy.com/#s/1ai54k